Niemieckie protektoraty Kolonie brandenbursko-pruskie „Mała Wenecja”, 1529–1556 Cesarstwo Niemieckie na przełomie XIX i XX wieku prowadziło politykę, polegająca na utrzymywaniu w zależności gospodarczej niektórych słabo rozwiniętych krajów oraz wykorzystywaniu ich zasobów ludzkich i surowcowych. Efektem tego było posiadanie niewielkiej w porównaniu z innymi ówczesnymi europejskimi mocarstwami liczby prowadzony przez państwa europejskie na przełomie XIX i XX wieku był ściśle związany z rozwojem kapitalizmu. Nowe kolonie dawały możliwość nieograniczonych rynków zbytu poza granicami kraju. Wygrana wojna z Francją i zakończenie w 1871 roku procesu zjednoczenia państw niemieckich spowodowały rozwój gospodarczy nowo utworzonego Cesarstwa Niemieckiego. Ponadto Niemcy nieustannie rozbudowywali swoją Marynarkę Wojenną, która była poważnym zagrożeniem dla Brytyjczyków. Dodatkową niechęć Wielkiej Brytanii i Irlandii wobec Niemców powodował import niemieckich towarów, który negatywnie wpływał na rozwój rodzimej produkcji. W celu odróżniania kraju pochodzenia towarów, tworzono naszywki z miejscem produkcji – „Made in Germany”.Politykę kolonialną Niemiec określano mianem Weltpolitik (pol. „Polityka światowa”). Była to jednak spóźniona reakcja Cesarstwa Niemieckiego, gdyż większość kolonii została już wcześniej rozdzielona między inne kraje europejskie, w szczególności przez Wielką Brytanię i Francję. Mimo tego Niemcy nie składali broni, a ich polityka zagraniczna skoncentrowana była w trzech różnych kierunkach:Głównym narzędziem w ekspansji terytorialnej była Liga Pangermańska. Ta niezwykle sprawnie działająca organizacja skupiała w swoich szeregach około 22 tysiące członków. Miała ona bardzo silne oparcie w Partii Narodowo-Liberalnej, czy też w Niemieckiej Partii Konserwatywnej. Działalność organizacyjna Ligi rozciągała się na wszystkie zakątki świata i obejmowała miejsca, w których żyły silnie skupione grupy ludności niemieckiej. Ważne znaczenie dla rozwoju Ligi Pangermańskiej mieli czołowi przemysłowcy niemieccy, Krupp, Kandorf, Stinnes czy celem polityki zagranicznej było opanowanie rynku chińskiego. Jedyną możliwością realizacji tych planów było porozumienie z Imperium Rosyjskim, przy jednoczesnym konkurowaniu z Japonią i Wielką Brytanią, które miały bardzo silne wpływy na terenach Chin. W 1897 roku zamordowano kilku niemieckich zakonników, co spowodowało, że Armia Cesarstwa Niemieckiego wylądowała na przylądku Jiaozhou. W efekcie tych działań, a także słabości rządu chińskiego w 1898 roku zawarto układ, na mocy którego Niemcy otrzymali w dzierżawę na 99 lat przylądek Jiaozhou wraz z przylegającym wybrzeżem o powierzchni 501 km² z około 35 tysiącami terenem ekspansji na tym terenie było Imperium Osmańskie. W 1888 roku rząd turecki wydał Deutsche Bank koncesję na budowę linii kolejowych Izmir-Angora. Kolejne zbliżenie nastąpiło w 1898 roku, kiedy to Wilhelm II Hohenzollern przybył na spotkanie z sułtanem tureckim Abdülhamidem II. Zapewniło to nową strefę wpływów dla kapitału niemieckiego, bowiem w 1899 roku Niemcy otrzymali koncesję na budowę linii kolejowej Berlin-Bagdad. Dla Brytyjczyków był to wyraźny sygnał do imperialnych zapędów Cesarstwa Niemieckiego, co zagrażało brytyjskim wpływom w rejonie Kanału kolonialne w Afryce datuje się na lata 80. XIX wieku. Do głównych zdobyczy na tym terenie należały: Niemiecka Afryka Południowo-Zachodnia, Niemiecka Afryka Wschodnia, Togoland, a także Kamerun Niemiecki. Chęć uzyskania kolonii w Afryce była w głównej mierze spowodowana koniecznością rezygnacji ze zdobyczy w Azji Południowo-Wschodniej. Dlatego też głównym kierunkiem działań niemieckich stał się kontynent afrykański. Jednak Wielka Brytania i Francja mające olbrzymie wpływy na tych terenach, za wszelką cenę nie chciały dopuścić by Niemcy uzyskały nowe ziemie. W konsekwencji doprowadziło to do antagonizmów francusko-niemieckich, które ulegały ciągłym zaostrzeniom i prowadziły do poważnych kryzysów początku XX wieku niemiecka ekspansja skierowała się w stronę Afryki Północnej, a dokładniej Państwa Alawitów (Maroko), które było jedynym niepodległym krajem w tym rejonie. Działania te spotkały się z wielkim sprzeciwem zarówno Wielkiej Brytanii, jak i Francji. Na skutek bezkompromisowej polityki niemieckiej w latach 1905–1906 doszło do ogromnego napięcia na arenie międzynarodowej, co groziło wybuchem wojny. W 1905 roku sułtan Abd al-Aziz IV spotkał się z Wilhelmem II, który przybył do Tangeru. Cesarz niemiecki dał sygnał do niepodległości dla Maroka. W ten sposób chciano wypróbować trwałość „serdecznego porozumienia” francusko-brytyjskiego. Jednak zapewnienia brytyjskie o pomocy dla Francji załagodziły niemieckie zapędy. W konsekwencji, w 1906 roku zwołano konferencje w Algeciras. Na mocy traktatu tam podpisanego podtrzymano niepodległość Maroka, utworzono Marokański Bank Państwowy, oraz wprowadzono kontrolę Francji i Hiszpanii nad miejscową policją. W ten sposób I kryzys marokański został konferencji w Algeciras nie zadowoliły ani Francji, ani Niemiec. W 1907 roku po obaleniu sułtana al-Aziza Francuzi próbowali wykorzystać niespokojną sytuację w Maroku. Do Casablanki wysłano desant 3000 żołnierzy. W 1908 roku 5 dezerterów francuskiej Legii Cudzoziemskiej zbiegło z armii i schroniło się w konsulacie niemieckim. Kolejne zaognienie sytuacji nastąpiło w 1911 roku, kiedy to wybuchło powstanie w okolicach Fezu. Sytuację próbowali wykorzystać Francuzi, którzy w sile 8000 żołnierzy wkroczyli do kraju pozbawiając go niepodległości. Reakcja Niemców była natychmiastowa – do portu w Agadirze wpłynęła niemiecka kanonierka „Pantera”; wojna wisiała na włosku. Jednak zapewnienia Davida Lloyd George’a o pomocy Francji na wypadek wojny spowodowała, że Niemcy wycofali się. Konsekwencją II kryzysu marokańskiego był traktat feski na mocy którego Francja objęła protektoratem Państwo Alawitów (zwane odtąd Marokiem Francuskim); w zamian jednak Francuzi zobowiązali się oddać Niemcom swoją posiadłość w Afryce – Kongo polityka kolonialna była mocno związana z narodzinami niemieckiego imperializmu. W efekcie na przełomie XIX i XX wieku Cesarstwo Niemieckie stało się posiadaczem szeregu kolonii na całym świecie:Azja:Afryka:Oceania:Spośród niemieckich zdobyczy kolonialnych najważniejsze znaczenie strategiczno-polityczne i gospodarcze miały kolonie w Afryce. Jednak ich obszar, bogactwa naturalne i możliwości eksploatacji były mocno ograniczone, dlatego też szybko rozwijające się Niemcy ciągle poszukiwały nowych kolonii. Jednak większość terytoriów była zagarnięta przez inne kraje, dlatego też Cesarstwo Niemieckie za wszelką cenę starało się walczyć o nowe tereny, mimo że groziło to wybuchem wojny czasie I wojny światowej kolonie niemieckie znalazły się pod okupacją wojsk Ententy, a po wojnie zostały przez Ligę Narodów podzielone pomiędzy Francję, Wielką Brytanię, Japonię, Belgię i Portugalię jako terytoria mandatowe. W okresie Republiki Weimarskiej Niemcy nie dopominali się o odzyskanie kolonii, do sprawy ich posiadania powróciła dopiero III Rzesza. Kolonie niemieckie Niemieckie protektoraty Kolonie brandenbursko-pruskie „Mała Wenecja”, 1529–1556 Obraz Bitwa pod Mahenge Friedricha Wilhelma Kuhnerta z 1908 roku. Bitwa była częścią powstania Maji-Maji przeciwko niemieckiemu uciskowi w Niemieckiej Afryce WschodniejNiemieckie posiadłości kolonialne w Afryce w 1914 (kolor szary)

Rudę żelaza wydobywano jeszcze w początku XIX wieku – w 1840 roku w kopalni rudy pracowało 44 robotników, którzy wydobyli łącznie 5 000 ton rudy. Poza tym wydobywano wówczas w małej skali ił ogniotrwały. Najstarsza informacja o istnieniu kuźnicy w Załężu, która działała nad Rawą, pochodzi z 29 lutego 1524 roku. ^{Kolonie były jedną z najpopularniejszych form wypoczynku dzieci i młodzieży. Zwłaszcza w czasach PRL-u. Trudno było wtedy znaleźć dziecko, które choć raz nie było na i półkolonie W okresie międzywojennym na koloniach wypoczywało po 300 – 400 tysięcy dzieci. Organizowały je głównie różne stowarzyszenia. Nie tylko kolonie, ale też półkolonie. Na przykład w połowie lat trzydziestych minionego wieku między innymi wydział szkolnictwa i zarządu miejskiego w Łodzi przygotował półkolonie dla 4 tysięcy dzieci. Na taki rodzaj wypoczynku kwalifikował lekarz, którzy musiał stwierdzić, że dziecko wymaga staranniejszego odżywiania, odpowiedniej opieki i letniego wypoczynku. Zwykle więc na taki przydział mogli liczyć najmłodsi z ubogim rodzin. Ten wypoczynek finansowała w dużej mierze Ubezpieczalnia, czyli odpowiednik NFZ. - Wzorem lat ubiegłych terenem wypoczynku dziatwy będzie park 3 Maja – wyjaśniano. - Jest położony blisko centrum, i posiada odpowiednią też minusy tej lokalizacji. - Wieją tam wiatry z zachodu na wschód – podkreślano. - Trafiają więc do tego parku wszystkie dymy fabryczne i wielkomiejskie wyziewy. Poza tym bliskość linii kolejowej sprawia, że dym z lokomotyw i kurz również nie przyczyniają się do oczyszczenia powietrza w jednak, że mogą to być jedne z ostatnich, miejskich półkolonii organizowanych w parku 3 Maja. Zostaną przeniesione do parku im, Piłsudskiego, czyli na obecne Zdrowie, gdy tylko zostanie oddany do po zakończeniu niemieckiej okupacji dzieci z Łodzi znów zaczęły jeździć na kolonie Łódź to miasto o bardzo niezdrowym klimacie – zauważano. - Wprost miasto gruźliczych i rachitycznych dzieci. Ale kilka lub kilkanaście kilometrów od swoich granic posiada bardzo zdrowe miejscowości letniskowe. Kilometrami ciągną suche, szpilkowe lasy, przepełnione zdrowym powietrzem, leczą i wzmacniają chorowite płuca nie zapomniano podkreślić, że przed wojną jeździli tam tylko bogaci łodzianie. Biedne dzieci z Bałut lato spędzały bawiąc się przy ulicznych rynsztokach lub w kamiennych podwórkach. - Łódzcy bogacze na letnie wywczasy wybrali co piękniejsze letniska – zauważał „Dziennik Łódzki” z 1946 Pobudowali tam wille, otoczyli je ogrodami. Kupili sobie monopol na słońce powietrze i zdrowie!Wiśniowa GóraJedną z takich miejscowości była podłódzka Wiśniowa Góra. Tam kolonie dla dzieci swych pracowników urządziła zaraz po wojnie fabryka Scheiblera i Grohmana, która niedługo potem została zakładami im. Obrońców Pokoju. Z dumą zapowiadano, że w ośrodku kolonijnym w Wiśniowej Górze przez lipiec i sierpień wypoczywać będzie pół tysiąca dziewcząt i chłopców. To bardzo ważna rzecz, bo 80 procent dzieci naszych pracowników jest zagrożona gruźlicą! - zapowiadali przedstawiciele łódzkiej w Wiśniowej Górze składał się 42 domów. Od razu zaznaczano, że znajdowały się w fatalnym stanie i trzeba było je wyremontować. Zrobiono to staraniem załogi. I już w czerwcu pierwsze dzieci mogły wyjechać do Wiśniowej Dzieci rzeczywiście mają wszystko, o czym świadczą zaopatrzone piwnice – zauważał „Dziennik Łódzki”- Dzienne wyżywienie dziecka składa się z pięciu posiłków, bardzo obfitych. Codziennie na obiad jest mięso, a na podwieczorek często wędlina. Dzieciom nie brakuje też owoców. Kolonijna kuchnia dostaje codziennie pełny udój od dwóch krów będących własnością fabryki. Dzieci jedzą tyle ile chcą. Kuchnia wydaje bardzo wiele „dokładek”. Pełen koszt kolonii ponosi na koloniach w Wiśniowej Górze mieszkały w słonecznych pokojach. Zaznaczano, że każde miało własne, nowe łóżko z czystą pościelą. Nie brakowało wychowawczyń. A kontrolę nad koloniami sprawowało kilka matek, które zamieszkały w kolonie do KolumnyZaraz po wojnie dzieci wyjeżdżały też na zakładowe kolonie do Kolumny, Tuszyn – Lasu czy Przygłowa. Na przykład rodzice kolonistów, którzy wypoczywali w Kolumnie wystosowali skargę do ministerstwa oświaty. Skarżyli się, że ich dzieci chodzą głodne...Reporter „Dziennika Łódzkiego” pojechał na miejsce, by sprawdzić jak wygląda sprawa. Stwierdził, że jedzenia nie brakuje, a dzieci są zadowolone. - Na porannym apelu melduje się 320 dzieciaków, po jego zakończeniu idą na śniadanie – opisywał kolonijny dzień. - Na stołach piętrzą się góry kanapek. Dusza się raduje, gdy widzi się, że „szkraby” pałaszują ogromne ilości w życiu wywiadu udzielił 11-letni Kazio. Cieszył się, że śpi w namiocie ze starszymi. Martwi go tylko, że niedługo musi wracać do domu...Dziennikarz zauważył też, że mali koloniści przybyli na wadze. Średnio o trzy kilo..Bezcenne wspomnieniaJeszcze dziś niektórym z pokolenia dzisiejszych czterdziestolatków czy pięćdziesięciolatków kręci się łza w oku, gdy przypomną sobie kolonijne nocne podchody, mecze piłkarskie, dyskoteki, zabawy przy ognisku, kolonijne piosenki, a nawet kontrole czystości przeprowadzane przez panie pielęgniarki...No i przyjaźnie, które czasem zostały na całe Marzena Mrowińska, nauczycielka z Łodzi przez całą podstawówkę, co roku jeździła na kolonie. Była w drugiej czy trzeciej klasie, gdy pojechała na kolonie pocztowców do Grotnik. - Jeszcze dziś pamiętam te nocne alarmy! - wspomina Marzena. - Nie wiem czy miały być atrakcją dla kolonistów czy też trzeba było je robić, by ćwiczyć zachowanie dzieci W środku nocy, a tak naprawdę gdzieś koło rozlegał się dzwonek. Wszyscy wychodzili na dwór, a potem szliśmy do lasu. Tam śpiewaliśmy piosenki, trochę się bawiliśmy i wracaliśmy do ośrodka. Na początku byliśmy przerażeni, ale z każdą minutą ten alarm coraz bardziej się nam podobał...Potem dopytywaliśmy się kiedy będzie następnyMarzena zapamiętała również kolonijne konkursy czystości. Na korytarzu wisiał plakat na którym zapisywano punkty, które każdego dnia otrzymywała każda sala, Rano po salach chodziła komisja pod przewodnictwem pani pielęgniarki – opowiada Marzena. - Sprawdzali czy łóżka są dobrze pościelone, czy na prześcieradłach nie ma piasku, czy jest porządek w szafach. Gdy coś z łóżkiem było nie tak to robiło się „pilota””, czyli wywracało materac, pościel...Wojciech Przybyłowicz, łódzki ekonomista, w połowie lat siedemdziesiątych pojechał na kolonie do Inowłodza koła Spały. Kolonie organizował Inspektorat Oświaty i Wychowania z Mieszkaliśmy wtedy w szkole w Inowłodzu – wspomina Wojtek. - W dużych, lekcyjnych salach w których rozłożono łóżka. Nie zapomnę nocnych pochodów. Może byłyby jednymi z wielu, które w swym życiu przeżyłem, ale wtedy już po zmroku przechodziliśmy przez miejscowy cmentarz. Nawet, gdy byłem chłopakiem, nie należałem do strachliwych, ale wtedy gdy przechodziliśmy koło tych grobów to ciarki przechodziły mi po plecach...A wiadomo, że jeszcze między sobą się „podkręcaliśmy”...Zapamiętałem też długie wędrówki do Anielina, gdzie miał znajdować się grób majora „Hubala”. Te kolonie Wojtek zapamięta jeszcze z jednego powodu. Złamał rękę. Poszli się kąpać grupą. On postanowił pokazać chłopakom jak skacze się do wody...Do domu wrócił więc z gipsem... W tym Inowłodzu zresztą sporo się działo! - wspomina. - Razem ze mną spało takich trzech chłopaków. Zbyszek był w moim wieku, miał 11 lat i mieszkał na łódzkim Grembachu. Paweł i Jacek byli od nas z dwa – trzy lata starsi. Kiedyś zaczęli mnie namawiać, by poszedł z nimi do sklepu. Taki mały, wiejski sklepik znajdował się koło szkoły w Inowłodzu. Kazali mi stać przed nim i patrzeć czy nikt nie idzie. Oni w trójkę weszli do środka. Po chwili wyszli i zaczęli uciekać. Pobiegłem za nimi. Nawet nie wiedziałem co zrobili..Kiedy ukryliśmy się za murem szkoły przyznali się, że ukradli wino i ...ciasto. Nie chciałem jednak próbować tego wina.. Kradzież zauważyła sklepowa i zawiadomiła kierowniczkę kolonii. Wezwano rodziców groziło nam wyrzucenie z kolonii. W końcu udało się przebłagać kierowniczkę, byśmy zostali. Musiałem dołożyć się, by zapłacić za to kradzione wino i ciasto. Do szkół wysłano listy z informacją o tym co wydarzyło się na kolonii..Do mojej szkoły też...Katarzyna Nowacka, pracuje dziś w jednym z banków, skończyła ekonomię na Uniwersytecie Łódzkim, wiele lat jeździła na kolonie w jedno miejsce – do Rydzynek, niewielkiej wsi położonej wśród lasów, niedaleko Tuszyna. Tam swój ośrodek kolonijny miały Łódzkie Zakłady Przemysłu Skórzanego „Skogar”. Ekonomistka pamięta, że każdy dzień zaczynał się apelem. Poszczególne kolonijne grupy, a w zasadzie jej przedstawiciele, wciągali na masz biało-czerwoną flagę. Grupowi zdawali raport kierowniczce kolonii...Wieczorem tę flagę opuszczano. I śpiewaliśmy hymn! - opowiada Katarzyna Nowacka. - Jeszcze dziś pamiętam słowa: Dzień błękitny żegluje po niebie, idzie słońce drogą swą, twoja ziemia chce liczyć na ciebie przecież rosłeś razem z nią..Na kolonie do Rydzynek przyjeżdżały dzieci z całego niemal kraju. Byli też i goście z zagranicy. Przez kilka lat wypoczywali tam młodzi Czesi z Teplic, Liberca, Usti nad Łabą. Rydzynki gościły też Niemców z NRD. A raz przyjechali nawet Rosjanie. Dokładnie orkiestra dęta z Iwanowa. W swojej ojczyźnie wygrali konkurs dla najlepszej orkiestry i w nagrodę wysłano ich do Polski, do Rydzynek. W orkiestrze grały 9 – 10-letnie dzieci, ale i 19-letni chłopcy. - Na codziennym apelu Polacy śpiewali „Dzień błękitny żegluje po niebie”, Czesi piosenkę o owieczce, a Rosjanie odgrywali swój hymny narodowy, który rozbrzmiewał po całej okolicy – opowiada Kasia. - Zresztą wiele czasu poświęcali na ćwiczenia. Wychodzili poza teren kolonii i maszerowali po okolicy grając różne marsze. Okoliczni mieszkańcy wychodzili z podwórek. Czasem ktoś dał Rosjanom cukierki..Paweł Panek, kierowca z Tomaszowa Mazowieckiego też jeździł na kolonie do Rydzynek. Nie zapomni kolonijnych olimpiad. Jeszcze do dziś ma medal, który dostał za pierwsze miejsce w skoku w dal. I oczywiście kolonijnych dyskotek...Tych „przytulanek”, gdy trzymając w objęciach dziewczynę kołysał się w takt „Ti Amo”...No i jeszcze były śluby kolonijne. Jego miłość miała na imię Beatka...Ślubował jej wierność i miłość...Była to zabawa, ale bardzo ten ślub przeżył. Beatka bardzo mu się podobała...Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera} Polskie kolonie w Afryce. 5 lutego 2013. 5 minut czytania. 4 Narodowe Archiwum Cyfrowe. Polska także miała ochotę na afrykańskie kolonie. Zanim jednak na dobre zaczęła dopominać się o Madagaskar, ekipa badaczy prowadziła rozpoznanie w Kamerunie. JR/Polityka. Narodowe Archiwum Cyfrowe Klemens Tomczek, jeden z trzech uczestników Obraz: Udostępnianie slajdów Od XVII do XX wieku Francja była krajem, w którym liczne kolonie na całym świecie. Chociaż francuski kraj miał kolonie na prawie każdym kontynencie, najważniejsze z nich to te, które miał w Afryce w XIX i XX wieku. Aby dowiedzieć się o tej ważnej fazie kolonializmu dzisiaj w tej lekcji od PROFESORA, porozmawiamy o Kolonie francuskie w Afryce: XIX wiek i współczesność. Aby zrozumieć francuskie kolonie, musimy najpierw zrozumieć jakie są kolonie i jacy byli w tamtym czasie, ponieważ termin ten bardzo się zmienia w zależności od tego, czy odnosimy się do obecnej kolonii, czy do starej. Musimy też zrozumieć, co mamy na myśli, gdy mówimy o kolonializmie, ponieważ jeśli nie zrozumiemy, czym jest ten system, będzie nam trudniej wyjaśnić przyczynę ekspansji francuskiej. Kolonie są termin polityczny i gospodarczy które stosuje się do populacji, która jest pod rządami innego kraju, państwo rządzące kolonią nazywa się metropolią. Znaczna część Ameryki i Afryki oraz część Azji to kolonie krajów europejskich, które są Francja jeden z krajów, które więcej posiadłości pojawiło się między XIX a XX wiekiem. Obecnie nadal istnieją kolonie, ale ich charakterystyka bardzo różni się od kolonii XIX wieku, niektóre z ich największych różnice są następujące: W obecnych koloniach obywatele kolonii i metropolii posiadają równouprawnienie, podczas gdy w klasycznych koloniach miejscowa ludność nie miała takich samych praw. Polityka nowych kolonii pozwala na promowanie ruchy niepodległościowe, podczas gdy w klasycznych koloniach wiele aspektów politycznych jest wykluczonych, zwłaszcza tych związanych z niepodległością. Systemy zostały narzucone w koloniach klasycznych, natomiast w nowych ma to większe autonomia. Z drugiej strony jest kolonializm, który jest system ekonomiczny w którym obce państwo eksploatuje kolonię. Kolonializm polega na zawłaszczaniu zasobów terytorium, a tym samym na dążeniu do wzrostu potęgi ekonomicznej metropolii ze szkodą dla kolonii. Trochę przyczyny kolonializmu są następujące: Przyczyny ekonomiczne: Surowce były używane mniej, a praca była znacznie tańsza. Przyczyny polityczne: Jak na przykład poszukiwanie wyglądu wielkiej potęgi międzynarodowej lub nacjonalizmu. Przyczyny demograficzne: W latach kolonizacji przyrost naturalny zwiększył się, a istnienie kolonii umożliwiło emigrację na te mniej zamieszkałe tereny. Obraz: Nauki społeczne Początek drugiego francuskiego imperium kolonialnego, czyli tego, które zajmuje XIX i XX wiek, ma miejsce w 1830 z inwazją Francji na Algierię. Podbój Algierii trwał 17 lat i został nazwany departamentem Francji. Algieria była kolonią francuską od 1830 do 1932 roku, będąc kolonią, która najdłużej pozostawała pod francuską kontrolą. Francja rozpoczęła a ekspansja na większą część kontynentu afrykańskiego, dążąc do osiągnięcia wielkiej pozycji władzy, ponieważ jego wpływy zostały zmniejszone w ostatnich latach. W 1881 r. Francja ustanowiła protektorat w Tunezji, i stopniowo rozprzestrzenił się na wiele terytoriów w całej Afryce (Senegal, Mauretania, Gwinea, Mali, Republika Konga, Czad, Niger, Benin i Wybrzeże Kości Słoniowej). Dzięki temu Francja zajęła dużą część Afryki Północnej, Środkowej i Zachodniej. Nieco później, w 1884 roku, Francja i Wielka Brytania zwołali spotkanie w Berlinie, nazwali Konferencja Berlińska, aby zająć się kwestiami związanymi z kolonializmem w Afryce i które zasadniczo opierały się na rozmieszczeniu Afryki wśród krajów europejskich. Podział był takiego kalibru, że uciekły tylko dwa kraje, Etiopia i Liberia, choć ta ostatnia dzięki ochronie Stanów Zjednoczonych. Podział Afryki spowodował, że Francja zajęła znaczną część kontynentu, prawdopodobnie będąc największym zyskiem z konferencji. Kraje afrykańskie, które miała Francja po spotkaniu są następujące: Algieria Tunezja Maroko Mauretania Senegal Mali Gwinea Kamerun Wybrzeże Kości Słoniowej Niger Burkina Faso Benin Gabon Kongo Republika Środkowoafrykańska Czad Madagaskar Należy zauważyć, że kilka z tych krajów przystąpiło do federacji, z których najważniejsze to tak zwana „francuska Afryka Zachodnia” i „Francuska Afryka Równikowa”, pierwsza utworzona przez francuskie kolonie Afryki Zachodniej, a druga przez kraje centrum kontynent. Zdjęcie: Centrum prasowe Aby zakończyć tę lekcję o francuskich koloniach w Afryce w XIX wieku i dziś, musimy porozmawiać o kilku koloniach, które Francja nadal posiada. Z biegiem lat Francia traciła zdecydowaną większość kolonii jakie miała na całym świecie, będąc bardzo licznymi niepodległościami, które miały miejsce w XX wieku. I dlatego obecnie mają tylko kilka kolonii. Według Komitetu ds. Dekolonizacji ONZ istnieje: obecnie 18 kolonii, z których dwa są francuskie. Te dwie kolonie są Nowa Kaledonia i Polinezja Francuska, będąc pierwszym z nich w rozmowach o uniezależnienie się od Francji. viewer

W tym ostatnim kraju niderlandzki stał się popularny jednak dopiero w XX wieku – obecnie umie nim mówić aż 82% obywateli. Nietrudno jednak doszukać się holenderskich słów w języku indonezyjskim (szczególnie w terminologii technicznej i naukowej), w dialektach niektórych stanów USA, np. w Jersey Dutch, Mohawk Dutch czy Albany

Wakacje tuż za rogiem, więc Skarpa Bytom startuje z zapisami na Letnie Półkolonie na Skarpie dla dzieci w wieku 7-15 lat. Wśród atrakcji obejmujących 10 godzin zajęć dziennie znajdą się wspinaczka i inne zajęcia sportowe, gry i zabawy kreatywne, zajęcia plastyczne, a także warsztaty ekologiczne i taneczne z aktorami. Półkolonie Letnie na Skarpie to aż 10 godzin dziennie zajęć sportowych, kulturalnych i ogólnorozwojowych w grupach 15-osobowych pod okiem wykwalifikowanych instruktorów i wychowawców. W codziennym harmonogramie zajęć główną atrakcją będzie wspinaczka w największym centrum wspinaczkowym w Polsce - w Skarpie Bytom. Do dyspozycji uczestników będzie Gryfne Wspinanie - wydzielona strefa przeznaczona tylko dla dzieci, boulderownie dla najmłodszych oraz duża ściana wspinaczkowa. Oprócz wspinaczki dla uczestników półkolonii przewidziane są również inne gry i zabawy zarówno na świeżym powietrzu, jak i pod dachem. Wśród nich znajdą się podchody, zawody sportowe i piłka nożna. Zajęcia będą odbywać się też w strefie zewnętrznej z torami przeszkód, OCR, strefą parkour oraz rolkowiskiem. Organizatorzy przygotowali także coś dla małych artystów. Na każdym turnusie odbędą się warsztaty plastyczne i taneczne z aktorami z zaprzyjaźnionego Teatru Rozbark oraz zajęcia z pszczelarzem kształtujące szacunek i miłość do przyrody, podczas których dzieci będą mogły tworzyć ekologiczne świece. Cena, 790 zł za turnus zawiera pełne wyżywienie i zajęcia od poniedziałku do piątku w godz. 7:30-17:30. Przy wyborze kilku turnusów półkolonii dla dziecka, cena jest ustalana indywidualnie. Szczegółowe informacje dostępne są w wydarzeniu na Facebooku - LINK TURNUSY: - cena: 690 zł Urząd Miejski w Bytomiu, Plemiona i państewka afrykańskie były ze sobą w ciągłej wojnie i niewolnictwo istniało tam od zawsze. 12 milionów Murzynów zaoferowanych do sprzedaży angielskim, hiszpańskim, portugalskim, holenderskim i francuskim kupcom w portach Afryki Zachodniej od XVI do XIX wieku było zniewolonych przez swoich czarnych pobratymców.

Cele lekcji: Poznasz przyczyny i skutki ekspansji kolonialnej w XIX w. Kryteria sukcesu: Omawiam przyczyny ekspansji kolonialnej w XIX imperia kolonialne i ich pojęcia: kolonializm, kolonie, imperium kolonialne. Ekspansja kolonialna. Od czasów wielkich odkryć geograficznych największe europejskie państwa dążyły do podboju zamorskich krain. Zaczęły powstawać imperia kolonialne. Proces kolonizacji w XIX wieku objął głównie Afrykę i Azję. Kolonializm to polityka państw rozwiniętych gospodarczo polegająca na utrzymywaniu w zależności politycznej i ekonomicznej krajów słabo rozwiniętych oraz wykorzystywaniu ich zasobów ludzkich i surowcowych. Kolonie to posiadłość państwa znajdująca się poza jego granicami i podlegająca bezpośredniej zależności politycznej i gospodarczej. Imperium kolonialne – imperium, które składa się z państwa macierzystego oraz kolonii, położonych zazwyczaj w różnych częściach świata. Ilustracja 1. Kolonializm w XIX wieku. Wikipedia Przyczyny ekspansji kolonialnej: zdobycie nowych ziempozyskanie taniej siły roboczejopanowanie ważnych szlaków komunikacyjnych i handlowychzwiększenie zyskówwykorzystanie surowców naturalnych i rynków zbytupodkreślenie wyższości cywilizacyjnej Europy nad innymi terytoriami. Największe mocarstwa kolonialne to: Wielka BrytaniaFrancjaBelgiaHiszpaniaHolandiaNiemcyWłochyRosjaStany Zjednoczone. Skutki ekspansji kolonialnej: zanik kultur i lokalnych tradycjiwyniszczenie grup ludności, które przeciwne były kolonizacjizniszczenie środowiskarabunkowa eksploatacja zasobów naturalnychrozpowszechnienie systemu edukacyjnegorozwój gospodarczy – dostęp mieszkańców kolonii do osiągnięć cywilizacyjnych w Europierozwój komunikacji i szlaków handlowych. Polecenia dla uczniów do wykonania – czas do 35 minut: Pracujemy na Teams. Na każdej lekcji według temat i kryteria sukcesu w zeszycie – 2 przesłane informacje i tekst z podręcznika – str 76-79. – 12 Napisz w zeszycie informacje na temat: Przyczyny ekspansji kolonialnej w XIX ekspansji kolonialnej w XIX mocarstwa kolonialne w XIX proces kolonizacji przebiegał głównie w Azji i w Afryce? – 12 mapę i infografiki – 4 się tego informacje przez formularz kontaktowy.

Kolonie w starożytności. Morze Śródziemne c. VI wiek pne: osady fenickie na czerwono, obszary greckie na niebiesko i inne terytoria oznaczone. Kolonie w starożytności były po okresie epoki żelaza miasta-państwa założona od od matek miasta (jego „Metropolis”) [1] nie z terytorium-at-large. Więzi między kolonią a jej metropolią

W XIX wieku rozpoczęła się kolejna rywalizacja mocarstw o tereny zamorskie, w wyniku której powstały imperia kolonialne Wielkiej Brytanii, Francji i Niemiec. Swoje wpływy rozszerzyło też kilka innych państw. Wielka Brytania Przyczyny: – chęć odbudowy imperium kolonialnego po utracie 13 kolonii w Ameryce Północnej – szukanie nowych rynków (działalność Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej) – poszukiwanie nowej lokalizacji dla kolonii karnej Kierunki i zasięg: 1) przyznane przez kongres wiedeński: Malta, Mauritius, Trynidad i Tobago, Gujana 2) przeniesienie uwagi na Azję, Pacyfik i Afrykę: – Australia (kolonia karna, a także eksporter wełny i złota – Melbourne najbogatszym miastem świata dzięki kopalniom złota) – Nowa Zelandia (traktat z wodzami Maorysów – pretekst do przejęcia władzy) – Indie (po przejęciu rządów od Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej – „perła w brytyjskiej koronie”, królowa Wiktoria cesarzową Indii) – Afryka południowa – wypieranie osadników holenderskich zw. Burami na północ, potem wojny z republikami burskimi i tubylcami) – Afryka środkowa – „wyścig o Afrykę” (rywalizacja z Francją, Belgią i Portugalią o dorzecze rzeki Kongo), utworzenie kolonii Rodezja – Sudan – interwencja zbrojna przeciw mahdystom zakończona zajęciem kraju 3) ponadto walka o wpływy bez przejmowania terytoriów: – wpływy handlowe w Chinach i Argentynie – rywalizacja z Rosją o wpływy w Azji środkowej (pomoc dla Turcji w wojnie krymskiej, inwazja na Afganistan) 1815-1914 „stulecie Wielkiej Brytanii” (panowanie na morzach, hegemonia w świecie, a zarazem „splendid isolation” – ang. ‘wspaniała izolacja’; imperium brytyjskie obejmowało 1/4 lądów i 1/4 ludności świata) Francja Przyczyny: – chęć odbudowy i powiększenia francuskiego imperium kolonialnego – wyrównanie strat w Europie po przegranej wojnie z Prusami (1870-71) Kierunki i zasięg: 1) Azja – protektorat nad Kambodżą, podbój Indochin (obecny Wietnam i Laos) 2) Afryka: – podbój Algierii – Fr. Afryka Zachodnia i Środkowa (obecnie Tunezja, Mauretania, Benin, Czad, Gwinea, Kongo, Mali, Niger, Senegal, Republika Środkowoafrykańska, Wybrzeże Kości Słoniowej) – niewielkie tereny w Afryce Wschodniej (Somali) Niemcy Przyczyny: – poszukiwanie rynków zbytu dla gospodarki rozwijającej się po zjednoczeniu – nacjonalizm (działalność Ligi Pangermańskiej – ponad 20 tys. członków na całym świecie, w tym wielcy niemieccy przemysłowcy) – chęć dołączenia do grona mocarstw („Weltpolitik” – niem. ‘polityka światowa’) – rywalizacja z Wielką Brytanią i Francją (posiadaczami większości kolonii) Kierunki i zasięg: 1) Daleki Wschód – wieczysta dzierżawa terenów w Chinach 2) Oceania (Samoa, Nowa Gwinea, W. Salomona, Mariany, W. Marshalla, Nauru) 3) Afryka (Niem. Afryka Południowo-Zachodnia i Wschodnia, Togoland, Kamerun) 4) próby uzyskania wpływów w Maroku, koncesja na budowę kolei w Turcji Po I wojnie światowej kolonie niemieckie były okupowane, a następnie podzielone jako tzw. terytoria mandatowe między Wielką Brytanię, Francję, Belgię, Japonię i Portugalię. Pojedyncze kolonie miały także Belgia, Portugalia, Hiszpania, Holandia i Włochy. Inne mocarstwa nie uczestniczyły w wyścigu o kolonie, ale też zwiększały wpływy: Rosja: – przyłączanie terenów w Azji (Turkiestan, Kraj Nadmorski, Kaukaz, Afganistan) – usprawnienie zarządzania Syberią i wykorzystanie jej jako miejsca zsyłki – 1867 sprzedaż Alaski Stanom Zjednoczonym – rezygnacja z posiadłości poza Eurazją Stany Zjednoczone: – 1823 „doktryna Monroe” (USA nie miesza się w sprawy Europy i wzajemnie) – 1830 utworzenie Liberii (najstarszej republiki w Afryce, założonej dla wyzwolonych amerykańskich niewolników według wzorów ustrojowych USA) – dążenie do opanowania Ameryki Środkowej, w tym Kanału Panamskiego – wywoływanie lokalnych powstań i przejmowanie kontroli nad gospodarką pod nowymi rządami (Kuba, Filipiny, Panama) – „dyplomacja dolarowa” – finansowe uzależnianie lokalnych władz 1853 ponowne otwarcie Japonii na kontakty cudzoziemcami – epoka Meiji, czyli „japońskie oświecenie”: zniesienie feudalizmu, upowszechnienie oświaty, likwidacja dawnych tradycji, reforma państwa Pozytywne i negatywne skutki polityki kolonialnej (z perspektywy obu stron) Skutki dla krajów kolonialnych: – wzrost znaczenia państw kolonialnych (budowa „drugich imperiów kolonialnych” przez Wielką Brytanię i Francję, dołączenie Niemiec do grona mocarstw) – włączenie do kultury europejskiej elementów kolonialnych – ułatwienie handlu (1869 budowa Kanału Sueskiego – połączenie Morza Śródziemnego z Oceanem Indyjskim przez Morze Czerwone, pod kontrolą brytyjsko-francuską) – kolejne odkrycia geograficzne (eksploracja głębi lądów) – rozwój techniki komunikacyjnej (statki, telegraf) – eksploatacja kolonii – surowce ( złoto i miedź), siła robocza, rynek zbytu – marginalizacja Hiszpanii (utrata Kuby i Filipin) – upowszechnienie poglądu o wyższości białego człowieka (protekcjonalny stosunek do ludności tubylczej, teorie rasistowskie) – konflikty kolonialne: brytyjsko-francuski o Faszodę (1898; skrzyżowanie planowanych linii kolejowych), francusko-niemiecki o Maroko (1905-11) Skutki dla krajów skolonizowanych: – upowszechnienie kultury europejskiej i religii chrześcijańskiej – zastosowanie osiągnięć techniki i nauki (użycie wynalazków, szpitale przy misjach) – początki administracji i oświaty w kolonialnych na wzór europejski – 1833-34 zniesienie niewolnictwa w imperium brytyjskim (wcześniej zakaz handlu ludźmi) – likwidacja niektórych zwyczajów (np. sati – palenie wdów w Indiach) – utrata niezależności (jedynymi niepodległymi krajami w Afryce były Liberia i Abisynia) – autonomia „białych kolonii” – Kanada, Australia, Nowa Zelandia (status dominium: samodzielnego terytorium bez własnej polityki zagranicznej, którego głową jest władca Wielkiej Brytanii) – stagnacja gospodarki (z powodu wywozu surowców i braku własnego przemysłu) – krwawe tłumienie przez Europejczyków konfliktów z lokalną ludnością (konflikt o kontrolę nad Kanałem Sueskim w Egipcie, powstanie mahdystów w Sudanie, powstanie sipajów w Indiach, wojna burska w Afryce południowej) – nienawiść do Europejczyków w Chinach (powstanie bokserów stłumione siłą przez koalicję 8 mocarstw: Austro-Węgier, Francji, Japonii, Niemiec, Rosji, USA, Wielkiej Brytanii i Włoch) [podstawa programowa gimnazjum – Zesłańcy w kolonii karnej na Sachalinie przy pracy. Wyspa bez słońca. We wspomnieniach Polaków Sachalin stał się piekłem na ziemi. I choć carat robił wiele, by prawda o warunkach panujących w tym miejscu nigdy nie ujrzała światła dziennego, to na wyspie wykonano na przełomie XIX i XX wieku setki poruszających fotografii. Jeszcze w wieku XIX powiedzielibyśmy, że Francja to imperium kolonialne. Kolonie francuskie znajdowały się prawie na każdym kontynencie. Kwitł handel międzynarodowy, rozwijały się kompanie handlowe, w koloniach budowano okazałe posiadłości. Jednakże nie miało to trwać wiecznie. Powierzchnia imperium zaczęło się zmniejszać. Okoliczności były różne: zakup ziem przez USA, wojny kolonialne, wojny o niepodległość, referenda niepodległościowe... W porównaniu do tamtych czasów Francja posiada obecnie już tylko niewielkie terytoria szukasz więcej informacji i ciekawostek, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o historii Francji. Kolonie francuskie na trzech kontynentach, wojny kolonialne Kolonie francuskie w Ameryce Północnej i jej tamtejsze kompanie W Ameryce Północnej Francja prowadziła liczne ekspedycje za czasów Henryka IV. Szczególnie zapisał się tutaj Samuel Champlain, który wykazując się zręcznością w manewrowaniu pomiędzy zwaśnionymi plemionami indiańskimi dotarł do Wielkich Jezior i rozwinął kolonizację francuską na tym obszarze. Za jego ekspedycji rozwinął się także handel z Indianami, dzięki prowadzeniu wobec nich raczej przyjaznej polityki. To również Champlain był założycielem miasta Quebec. W późniejszym czasie do rozwoju francuskiego kolonializmu w Ameryce przyczyniła się polityka kardynała Richelieu. W roku 1628 utworzona została Kompania Stu Wspólników, celem tego działania była dalsza ekspansja w Kanadzie. Ważną rolę w kontekście Ameryki odgrywały Antyle, gdzie działała powstała w 1635 roku Kompania Wysp Ameryki. Również w tamtym okresie Francja opanowała Martynikę i Gwadelupę. Kompania Stu Wspólników została rozwiązana już za rządów Colberta, w 1663 roku. Powstała Nowa Francja jako prowincja królewska. W 1682 roku Francuzi po raz pierwszy, co prawda w teorii, ale objęli nadzór nad Luizjaną, jednakże osadnictwo francuskie rozwinęło się tam dopiero w XVIII wieku. Rozwijały się także Antyle, gdzie sprowadzano biedotę i czarnoskórych niewolników. Na początku XVIII wieku stan posiadania Francji w Ameryce miał się zmniejszyć, a to na skutek wojny sukcesyjnej hiszpańskiej, jaka miała wtedy miejsce, zakończonej traktatami w Utrechcie i Rastadt. Francja straciła wtedy na rzecz Wielkiej Brytanii Nową Szkocję i Nową Fundlandię. W XVIII wieku jednak w rękach Francji pozostawała większość Kanady oraz Luizjana. Tereny te były większe, niż brytyjskie, ale słabsze ekonomicznie. Francja zresztą dość długo na tym kontynencie rywalizowała z Wielką Brytanią. I to właśnie ta rywalizacja a konkretnie wojna siedmioletnia miała stać się gwoździem do trumny francuskiego panowania kolonialnego w Ameryce. W wyniku tej wojny w roku 1758 Brytyjczycy zdobyli fortecę Louisbourg. Natomiast w wyniku brytyjskiej blokady morskiej Francja nie miała możliwości dostarczyć do Kanady zaopatrzenia. Rok 1759 to kapitulacja Quebecu, zaś rok później całą Kanadę poddał jej gubernator, markiz de Vaudrevil. Nawiasem mówiąc w tamtym czasie Francuzi ponosili także porażki w walce z Brytyjczykami na Antylach, w Indiach a nawet w Afryce. Na mocy jednak pokoju po wojnie siedmioletniej (1763) Kanada została przez Francję utracona na rzecz Wielkiej Brytanii, natomiast Luizjanę otrzymała Hiszpania. Francja odzyskała ją później zaledwie na 20 dni, by tym razem ją odsprzedać Stanom kolonie w Afryce i w Azji: daty podboju, powierzchnia W XX wieku Francja posiadała kolonie w Afryce, Azji i Ameryce, których łączna powierzchnia wynosiła 10,6 mln km2. Ich mieszkańcy również byli liczni, zamieszkiwało je 55,5 miliona ludzi. Grupy kolonii tego państwa na różnych kontynentach miały swoje specyficzne nazwy. Kolonie Francji w Azji nosiły nazwę Indochin Francuskich. Z Wybrzeża Kości Słoniowej, Senegambii, Gwinei, Nigru i Mauretanii w roku 1895 powstała Francuska Afryka Zachodnia. Już w wieku XX, w roku 1910, Czad, Kongo Francuskie i Ubangi-Szari zostały połączone we Francuską Afrykę Równikową. Kolonie - podboje Kolonie Rok podboju Afryka Tunezja 1881 Mauretania 1893 Senegambia 1883 Gwinea 1891 Niger 1894 Czad 1894 Kongo Francuskie 1880 Ubangi-Szari 1894 Madagaskar 1896 Somali Francuskie 1888 Azja Kochinchina 1863 Kambodża 1863 Laos 1886 Annam 1885 Tonkin 1883 Część kolonii Francja zyskała lub utraciła w wyniku takich wydarzeń, jak wojny kolonialne lub też w wyniku postanowień ówczesnej społeczności międzynarodowej. W roku 1912 po starciach z Niemcami Francja uzyskała zwierzchność nad Marokiem tracąc jednocześnie część Konga Francuskiego. Decyzją Ligi Narodów po zakończeniu pierwszej wojny światowej Francja objęła protektorat nad Libanem, Syrią a także częścią Togo oraz Kamerunu. Kolonie te uzyskała kosztem Niemiec oraz Turcji. Mieszkańcy kolonii a niepodległość, obecne terytoria zależne Francji Po drugiej wojnie światowej nieuchronnie kolejne kolonie francuskie zaczęły wyrażać wolę wybicia się na niepodległość. Pewną próbą utrzymania kolonii przez Francję było ustanowienie Unii Francuskiej, ustanawiającej nowe zasady współistnienia Francji i jej kolonii oraz powstałych z nich państw. Utworzono ją na podstawie konstytucji z 1946 roku. W jej skład miały wejść trzy rodzaje terytoriów. Były to: terytoria bezpośrednio należących do Francji, czyli departamenty zamorskie: Scena z bitwy o Algier, rok 1830 - fot. domena publiczna (Gwadelupa, Gujana, Martynika, Reunion, Algieria i Sahara) oraz terytoria zamorskie (Francuska Afryka Zachodnia i Równikowa, Komory, Madagaskar, Nowa Kaledonia, Polinezja Francuska, Saint Pierre i Miquelon, Somali Francuskie); państwa stowarzyszone (Kambodża, Laos, Wietnam, Maroko, Tunezja) i terytoria stowarzyszone (Kamerun, Togo). Na specjalnych zasadach do Unii przystąpiły w 1949 roku Kambodża, Wietnam i Laos. Unia została zlikwidowana po zmianie konstytucji w 1958 roku, zamiast niej powstała Wspólnota Francuska, w ramach której miały funkcjonować cztery rodzaje podmiotów: departamenty zamorskie, terytoria zamorskie, terytoria powiernicze oraz autonomiczne republiki:wymieniona w tabeli poniżej grupa państw, które w wyniku referendum z 1958 roku w roku 1960 uzyskały niepodległość. Trzeba jednak podkreślić, że w rzeczywistości zasady tej Wspólnoty nie weszły w życie, a zatem wszelka współpraca (w tym już wtedy w istocie handel międzynarodowy z byłymi już koloniami) opierała się tylko i wyłącznie na umowach bilateralnych. W międzyczasie rozpoczęła się dekolonizacja, od Francji odrywały się kolejne jej posiadłości. Część kolonii uzyskiwała niepodległość w pokojowy sposób, inne musiały o swoją niezależność walczyć. Taką wojnę z Francją stoczyły Wietnam, Laos i Kambodża. Tzw. wojna indochińska trwała aż 8 lat. Podobnie w przypadku Algierii trzeba było trwającego również 8 lat powstania, aby państwo to uzyskało niepodległość. Sytuacja akurat w kontekście tego państwa nie powinna dziwić, jeżeli przypomnimy historię jego podboju przez Francję w XIX wieku. W roku 1830 zdobyto Algier, jednakże Francja kontynuowała ekspansję. W roku 1834 postanowiono, że Algierię trzeba utrzymać. Zaczęto sprowadzać osadników, pojawił się gubernator. Rozwinął się handel. Jednakże podbój Algierii nie został zakończony, bowiem działał nadal na jej terenie emir Abd el-Kader. W roku 1836 doszło do wojny z jego siłami i Francja poniosła porażkę. Również w wojnie z 1839 roku Francja poniosła ciężkie straty. W roku 1840 zadanie ostatecznego rozprawienia się z siłami Abd el-Kadera otrzymał generał Bugeaud, znany później i z innych wydarzeń historycznych, tym razem w samej Francji. W latach 1841-1843 toczono ciężkie boje z wojskami emira. W pewnym momencie uciekł on przed Francuzami do Maroka, gdzie również zapuściły się za nim wojska francuskie. Zdołał powrócić do Algierii w latach 1845-1846. Dopiero w roku 1847 siłom francuskim udało się odnieść ostateczne zwycięstwo, pojmano również i samego emira. Nie oznaczało to jednak, że w Algierii przestały istnieć jakiekolwiek punkty oporu przeciwko okupacji francuskiej. Kolonie - uzyskanie niepodległości Kolonia Rok uzyskania niepodległości Syria Formalnie: 1941, realnie: 1946 Liban 1943 Wietnam, Laos, Kambodża 1954 Maroko, Tunezja 1956 Gwinea 1958 Kamerun, Togo, Sudan Francuski (Mali), Madagaskar, Dahomej (Benin), Niger, Górna Wolta (Burkina Faso), Wybrzeże Kości Słoniowej, Czad, Republika Środkowoafrykańska, Kongo Francuskie, Gabon, Senegal, Mauretania 1960 Algieria 1962 Komory 1975 Somali Francuskie (Dżibuti) 1977 W latach 90. XX wieku Francja posiadała już tylko terytoria o całkowitej powierzchni 157 100 km2. Są to w większości departamenty zamorskie, z których największa jest Gujana Francuska (91 000 km2). Inne departamenty zamorskie to Gwadelupa, Martynika i Reunion, natomiast obecne terytoria zamorskie Francji to Nowa Kaledonia, Polinezja Francuska, Wallis i Futuna. Francja posiada też tzw. zbiorowości terytorialne: St. Pierre i Miquelon i Majottę, zaś odrębny status mają Francuskie Ziemie Polarne. Autor: Herbert Gnaś Bibliografia: B. Bankowicz, M. Bankowicz, A. Dudek, Leksykon historii XX wieku, Kraków Baszkiewicz, Historia Francji, Ossolineum, Warszawa Chwalba, Historia powszechna. Wiek XIX, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 84,8% czytelników artykuł okazał się być pomocny

Poza historią wojskowości zajmuje się również historią Niemiec XIX i XX wieku oraz historią Pomorza Gdańskiego. W 2008 roku obronił pracę magisterską pt: „Dzieje Gimnazjum i Liceum Ojców Jezuitów w Gdyni”, teraz przygotowuje rozprawę doktorską na temat „Dzieje zakonów męskich na Pomorzu Gdańskim w XX wieku”.

Co to jest kolonializm? Najogólniej rzecz ujmując proces podboju ziem na wszystkich kontynentach, do którego doprowadziła ideologia, polityka i gospodarka. W jego wyniku ukształtował się nowy, kolonialny podział świata, liczne terytoria zostały podporządkowane zaledwie kilku państwom europejskim. Wpływy potęg kolonialnych, takich jak Wielka Brytania i Francja sięgały najdalszych zakątków globu. Niestety, kolonializm miał oczywiste drastyczne wręcz skutki dla wszystkich podbitych szukasz więcej informacji i ciekawostek historycznych, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kolonializmie. Kolonializm w XIX wieku: przyczyny i strategie kolonialne, ich skutki Dlaczego w ogóle państwa, zwłaszcza europejskie zdecydowały się na kolonizowanie innych kontynentów? Przyczyny były tutaj rożnej natury: od ideologicznych poprzez nacjonalistyczne aż do stricte ekonomicznych. Inne od europejskiego kontynenty uważano za barbarzyńskie, ogarnięte ciemnotą, którym Europa powinna była przywieźć cywilizację. Czasem mieszkańcy innych lądów byli wręcz nazywani dzikimi wężami, którzy swoją pracą powinni okazywać najeźdźcom wdzięczność za ich opiekę i kierowanie przez nich ich losami. Jak określił to w roku 1883 polityk francuski Jules Ferry „rasy wyższe mają prawa w stosunku do ras niższych, mają prawa, gdyż mają obowiązki, mają obowiązek cywilizowania ras niższych” (Chwalba, s. 535). Koncepcja dzielenia ras na wyższe i niższe były zresztą wtedy popularne także wśród polityków brytyjskich. Uważano, że niższe rasy w imię rozwoju powinny udostępniać swoje dobra wyższym w imię swojego własnego późniejszego rozwoju, który dokona się właśnie dzięki rasom wyższym. Rasa biała miała podarować im trzy C: christianity, civilisation, commerce. Z kolei znany nam autor Księgi Dżungli Rudyard Kipling ukuł w tym kontekście określenie „brzemienia białego człowieka”, który powinien wziąć na siebie to brzemię i podbić zwłaszcza ludy afrykańskie dla ich własnego dobra. Na pewnym etapie posiadanie kolonii stało się dla państw kwestią nie tylko ambicji, ale i honoru. Uważano, że te z państw, które nie będą ich posiadać nie będą się liczyć na arenie międzynarodowej. W kontekście powszechnej walki o kolonie, do której dołączały kolejne państwa w tle była zarówno polityka, jak i gospodarka. Z jednej bowiem strony podbite tereny miały znaczenie ekonomiczne: stawały się znaczącym źródłem tanich surowców, nierzadko cennych (jak szlachetne kamienie i złoto), z drugiej zaś powstawanie kolonii tworzyło nowe rynki zbytu dla rodzimych towarów. Zajęte terytoria zaczynały również służyć państwom kolonialnym za bazy wojskowe, które można wykorzystać do dalszej ekspansji, jak i do konkurowania na danym obszarze z innymi państwami. Szczególnie ważne były tutaj przyczółki, takie jak Gibraltar, Malta, Suez, Singapur, Wyspy Midway i Guam. Państwa kolonialne przyjmowały różne strategie postępowania z podporządkowanymi terytoriami. Wielka Brytania z reguły nie modyfikowała lokalnych praw, chyba że uznawała je za skrajnie barbarzyńskie, jak np. kamienowanie kobiet lub utrudniające handel. Celem tego państwa było osiągnięcie jak największych korzyści, przy czym na modernizację na miejscu przeznaczano tylko tyle, ile naprawdę było niezbędne. Zdarzało się, że urzędnikami w administracji kolonialnej zostawały osoby miejscowe, tak działo się chociażby w Indiach. W pewnym zakresie szanowano czasem lokalne tradycje. Zupełnie inny model postępowania prezentowała Francja, opowiadająca się za rządami scentralizowanymi. Miejscowi mieli uczyć się języka francuskiego i przejmować kulturę francuską oraz kształtować w sobie dumę z przynależenia do imperium francuskiego. Do momentu zmiany nastrojów w tym względzie w samej Francji szła za tym także chrystianizacja zajętych terytoriów. Od strony Francji nazywano to wypełnianiem jej posłannictwa cywilizacyjnego. Również Portugalia opowiadała się za jak najsilniejszą asymilacją kulturową oraz chrystianizacją miejscowej ludności, jednakże ze względu na dysponowanie znacznie mniejszymi środkami ich kontrola nad koloniami była jednak słabsza. Kolonializm w XIX wieku: nowy kształt świata Wojny kolonialne Ważnym elementem okresu kolonializmu były toczone w tym czasie wojny. Kilka z nich wartych jest przytoczenia. Przede wszystkim należy tu wspomnieć o wojnach burskich. Burowie byli potomkami holenderskich osadników, którzy zamieszkiwali jeszcze od XVII-XVIII wieku Kraj Przylądkowy (od Przylądka Dobrej Nadziei). „Wsławili się” między innymi wojnami z Zulusami, w tym pod wodzą słynnego Czaki. Na mocy ustaleń kongresu wiedeńskiego z 1815 roku Kraj Przylądkowy znalazł się w strefie wpływów Wielkiej Brytanii. Jedną z kości niezgody pomiędzy Burami a Wielką Brytanią było zniesienie niewolnictwa przez tą drugą, chociaż generalnie Burowie chcieli zachować niezależność i niepodległość. Sprzeczne interesy doprowadziły do pierwszej wojny burskiej w latach 1880-1881. Zwyciężyli w niej Burowie, zaś dowódca brytyjski George Colley zginął. Do drugiej wojny burskiej doszło już na przełomie wieków, w latach 1899-1902. Burowie nie mieli już szans przeciwstawić się znacznie liczniejszej armii brytyjskiej i ostatecznie ulegli, zaś około 100 000 z nich zostało przez Brytyjczyków uwięzionych w miejscach, które obecnie nazwalibyśmy obozami koncentracyjnymi. Kolonializm w XIX wieku, czyli miejsca, przyczyny kolonializmu, daty oraz państwa, które miały w tym udział Innym interesującym, aczkolwiek krótkim konfliktem, również z przełomu wieków była wojna amerykańsko-hiszpańska. USA wielokrotnie oferowały Hiszpanii kwoty rzędu 100-140 mln dolarów za Kubę, ta jednak odmawiała. Dlatego wybuch powstania na tej wyspie przeciwko reżimowi hiszpańskiemu był Stanom Zjednoczonym wybitnie na rękę. Pretekstem do otwartej wojny mogła stać się eksplozja zacumowanego w Hawanie krążownika Maine (15 lutego 1898). Kongres USA 19 kwietnia upoważnił nawet prezydenta do użycia siły zbrojnej, jednakże paradoksalnie to Hiszpania pierwsza wypowiedziała wojnę, którą ostatecznie przegrała. Zakończył ją podpisany w Paryżu 10 grudnia 1898 traktat, na mocy którego Kuba uzyskała niepodległość, a Hiszpania utraciła na rzecz USA Portoryko, Guam oraz Filipiny (za 20 mln dolarów). Podział kolonialny świata pod koniec XIX wieku: terytoria Pod koniec wieku, kiedy zakończyły się wojny kolonialne oraz ostatecznie skolonizowana została Afryka ustalony został nowy podział świata, w którym prym wiodły mocarstwa kolonialne. W kontekście podziału kontynentu afrykańskiego duże znaczenie miał tutaj traktat w Londynie, który został podpisany 21 marca 1899 roku i na mocy którego ustalone zostały wpływy Wielkiej Brytanii i Francji na tym kontynencie. W roku 1900 całkowity obszar wszystkich kolonii wyniósł 72,9 mln km2, co dawało 54,9% całkowitej powierzchni lądów. Liczba ludności kolonii stanowiła 35,2% istniejącej wtedy ludności na świecie. Kolonializm - polecane pozycje książek Zdecydowanie najwięcej terenów znalazło się pod panowaniem Wielkiej Brytanii: 33 mln km2. Kolonie tego państwa znajdowały się na każdym kontynencie, co czyniło z niej państwo „niezachodzącego słońca”. W celu zagwarantowania swojego panowania Wielka Brytania rozwinęła olbrzymią flotę wojenną, której używała także jako narzędzia do wywierania nacisków gospodarczych i politycznych. Tak narodziła się tzw. dyplomacja kanonierek. Następna w kolejności mocarstw kolonialnych była wtedy Francja, której imperium obejmowało ponad 10 mln km2. Francja posiadała wtedy kolonie na wszystkich kontynentach za wyjątkiem Ameryki Północnej, najwięcej z nich znajdowało się w Azji i Afryce. Kolejne państwa europejskie z koloniami to Holandia i Belgia. Terytoria zamorskie tych państw miały powierzchnię około 2 mln km2. Pewną ilość kolonii posiadały także Niemcy: w Afryce, w Oceanii, odkupiły też od Hiszpanii kilka wysp, w tym Karoliny, Mariany i Wyspy Marshalla. Do europejskich państw kolonialnych stopniowo dołączały nowe: Japonia i Stany Zjednoczone. Z kolei niegdysiejszym potęgom kolonialnym, Portugalii i Hiszpanii, do końca XIX wieku udało się zachować jedynie część swoich dawnych imperiów. Portugalia zachowała zwłaszcza część posiadłości w Azji, natomiast Hiszpanii zostały tylko mniej znaczące tereny w Afryce i Ameryce Środkowej. Autor: Herbert Gnaś Bibliografia: A. Chwalba, Historia powszechna. Wiek XIX, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Kosidło, Kolonializm-konsekwencje dla Afryki, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik XLIV, Pajewski, Historia powszechna 1871-1918, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 91,6% czytelników artykuł okazał się być pomocny

Za kolonializm w XIX w. odpowiadały głównie mocarstwa europejskie. Przyczyny kolonializmu w XIX w. to m.in.: wzmocnienie potęgi kraju, dążenie do cywilizowania dalekich obszarów, poszukiwanie nowych bogactw naturalnych i rynków zbytu. Największe imperium kolonialne stworzyła Wielka Brytania. Skutki kolonializmu w XIX w. to m.in.: rozwój szlaków handlowych, poszerzenie wiedzy o

Kolonie z lego, na miotle z Harrym Potterem, z paintballem lub nauką języka obcego, a może z programowaniem? Tegoroczna oferta letnich wyjazdów jest bardzo szeroka - sprawdziliśmy, gdzie można posłać dziecko na wakacje. Przełom maja i czerwca to często jeden z ostatnich momentów, aby zarezerwować miejsce dla dzieci i młodzieży na wakacyjny wyjazd kolonijny. Z naszych informacji wynika, że firmy już teraz powoli wyprzedają się z niektórych turnusów. Cały czas na rynku jest wiele różnorodnych ofert tematycznych, które pozwolą spędzić czas zgodnie z zainteresowaniami dziecka. Ceny tygodniowego wyjazdu z wyżywieniem i noclegiem rozpoczynają się mniej więcej od 1,5 tys. zł. Sprawdź ofertę wakacyjną!Harry Potter? "Ręcznie rzeźbione różdżki i miotły prosto z planu"Lata mijają, a cały czas rośnie grono miłośników książek i filmów o najsłynniejszym czarodzieju z Hogwartu. Podczas tegorocznych wakacji z Travel Kids dzieci i młodzież będą mogli zamieszkać w polskich zamkach podczas wyjątkowych "Magicznych Kolonii". - To właśnie tam każdy uczestnik przyodzieje szatę szytą na miarę, otrzyma ręcznie rzeźbioną różdżkę, weźmie udział w warsztatach z prawdziwymi sowami oraz będzie miał okazję dotknąć autentycznych rekwizytów z planu zdjęciowego Harrego Pottera. Dokładnie tak. Podczas tegorocznych "Kolonii z Harrym Potterem" będziemy posiadać prawdziwe miotły prosto z planu II części. Zapisani uczestnicy już otrzymali oficjalne ręcznie zalakowane listy z zaproszeniem do Szkoły Magii - a do nas wpływają wiadomości od rodziców, że spełniamy marzenia ich dzieci. I są to najmilsze słowa, jakie moglibyśmy usłyszeć - mówi Aleksandra Biza z firmy Travel też: Egzamin ósmoklasisty. Kiedy uczniowie podejdą do testów? To jednak nie wszystko, organizator zapowiada szereg nowości. Wśród nich znajdziemy ofertę dla dziewcząt (do 16 lat), które mogą zapisywać się na "Kolonie w spa z Florence by Mills". - Uczestniczki spędzą siedem dni w prawdziwym spa, przepięknie położonym, tuż nad jeziorem. Do dyspozycji będą miały: basen, sauny, relaks w balii z widokiem na jezioro, siłownię, ale również własną plażę z kąpieliskiem i ogromną dawkę wodnych rozrywek, rowerki i skutery wodne, kajaki, paddleboard. Do tego profesjonalne warsztaty jogi, zabiegi dostosowane do wieku uczestniczek czy sympozjum z dbania o cerę, podczas którego dowiedzą się, jak dbać o cerę nastolatki czy jakich błędów unikać w pielęgnacji. To również świetna opcja dla dziewcząt na odpoczynek po obozach sportowych czy językowych - dodaje Aleksandra ofercie są również wyjazdy na Kaszuby, leśny obóz "Mazurskie Liski" dla dzieci w wieku 8-10 lat, podczas którego uczestnicy uczą się budowania szałasu czy zdobywają wiedzę w zakresie nawigacji, a także obóz przetrwania "Wataha" dla nieco starszych dzieci i młodzieży. Na uwagę zasługuje z pewnością piąta edycja obozu na wrotkach i Zapewniamy codzienne profesjonalne warsztaty z jazdy pod okiem instruktora dostosowane do umiejętności uczestniczek. Cztery strefy: płaska, skate park, pumptrack oraz wellnes & spa! Na miejscu uczestniczki będą miały do dyspozycji basen, siłownię, sauny, kąpielisko nad jeziorem i ogrom opcji na zabawy wodne. Nie obędzie się bez totalnego hitu: hokej na kółkach. Na naszych letnich koloniach zawsze musi być również odpowiednia imprezka, tym razem zapraszamy na FLUO PARTY i karaoke. Na zakończenie superkolonii zapraszamy na jubileuszową profesjonalną sesję zdjęciową na wrotkach lub rolkach ze świecami dymnymi - zachęcają kolei miłośnicy klocków Lego z pewnością powinni rozważyć Lego Master Camp oraz LeGO Minecraft Camp. Co ciekawe, firma oferuje również rozłożenie płatności na raty 0 proc. "Organizujemy wypoczynek połączony z nauką programowania i robotyki"Tradycję "kolonii robotycznych" podtrzymuje firma Roboplanet. Wyjazdy nad jezioro Garczyn stwarzają możliwość wakacyjnej rekreacji z elementami edukacji. - Na ogromnym terenie znajdującego się pośrodku lasu hotelu organizujemy wypoczynek połączony z nauką programowania i robotyki. Codzienne zajęcia edukacyjne, przeplatane relaksem na plaży, zabawą i grami terenowymi tworzą niepowtarzalną, wakacyjną przygodę. Ze względu na komfortowe warunki zakwaterowania oraz troskliwą i doświadczoną kadrę zapraszamy dzieci już od 6 roku życia, jak również te, dla których będzie to pierwszy samodzielny wyjazd - informuje Wiktor Piotrowski z RoboPlanet. Pozostały jeszcze miejsca na sierpniowy turnus. Czytaj też: Uczniowie z Ukrainy to kolejny egzamin dla polskiej oświaty? "Brakuje rozwiązań" A może nauka języka?W wakacje można również połączyć zabawę i rekreację z nauką języków obcych. Vitas School organizuje w połowie lipca obóz w Mikoszewie, podczas którego uczestnicy ćwiczą swoje umiejętności praktyczne. - Obozy językowe dla dzieci i młodzieży to świetny pomysł na efektywną naukę połączoną z zabawą i nowymi przyjaciółmi. Z Vitas English Camp pokazujemy, że postępy w rozwijaniu języka można uzyskać bez spędzania całego czasu z książkami. W zamian za to proponujemy młodzieży posługiwanie się językiem angielskim w praktyce - na zajęciach z konwersacji z native speakerami. Celem naszego obozu jest pokonanie strachu przed używaniem języka obcego i nauczenie się swobodnie nim posługiwać. Proponujemy kursy językowe trwające siedem dni, w czasie których nasi podopieczni skupią się na rozmowie - zachęca Tetiana Pokhyl z Vitas trakcie obozu zaplanowano 50 godzin zajęć praktycznych, odpoczynek na łonie natury i liczne wycieczki. Inicjatywa jest skierowana do dzieci i młodzieży w wieku od 8 do 19 lat. Kursy językoweNauka języka angielskiego z pewnością będzie najefektywniejsza na Wyspach Brytyjskich. Dlatego Prestige Lingua organizuje tygodniowy kurs wyjazdowy, który odbędzie się właśnie w Anglii. Program kolonii został stworzony dla młodzieży powyżej 13 roku życia. - Będzie to dla nich czas na wdrożenie w życie i w żywą komunikację tej teorii, którą nabyli do tej pory w szkole. English BootCamp w Bournemouth to szansa na zawarcie nowych, także międzynarodowych znajomości i przekonanie się, że język angielski to nie tylko przedmiot szkolny, to przede wszystkim język komunikacji. Codziennie do godz. 13:00 będą zajęcia w szkole, a po południu wycieczki, w tym do Londynu - informuje Malina Kalinowska-Las z Prestige LinguaW ofercie firmy są również nieco bliższe wyjazdy. Dzieci w wieku od 7 do 12 lat mogą wziąć udział w obozie przygodowo-językowym w Mikoszewie. - Podczas tej 11-dniowej przygody dzieci nie tylko odpoczną od komputera, szkoły i trochę też od rodziców, ale będą miały szansę odetchnąć zdrowym powietrzem, wyganiać się po lesie, skorzystać z lekcji pływania, warsztatów aktorskich i zawodów sportowych. Angielski jest oczywiście obecny, ale w takiej formie, aby dzieci go po prostu lubiły. Obiecujemy dużo aktywności i sekretnych wypraw. I choć dzieciaki będą miały pewną swobodę, to jednak zawsze pod czujnym okiem wychowawcy - dodaje Malina też: Potrzebni rodzice zastępczy. Gdzie się zgłosić? W mieście czy na sportowo?Z kolei Biuro Turystyki Aktywnej Kompas sp. z jak co roku organizuje szereg wyjazdów i kolonii, które odbywają się zarówno w woj. pomorskim, jak i w całej Polsce. - W swojej ofercie posiadamy ponad 140 różnych programów obozów i kolonii dla dzieci i młodzieży. Latem zapraszamy na obozy i kolonie artystyczne, które pozwalają rozwinąć twórcze pasje. W najbliższe wakacje dzieciaki mogą wybrać się na twórczy obóz Interkamp nad Jezioro Zegrzyńskie lub do urokliwego Kazimierza Dolnego. W Kazimierzu Dolnym zdecydowanie nastawiamy się na plenerowy charakter obozów, by jak najwięcej skorzystać także z atrakcji samego miasta. W propozycjach Kolonia Teatralna, Kolonia Muzyczna, Plener Filmowy, Plenerowy Obóz Aktorski, Plener Fotograficzny czy Letnia Przygoda z Minecraft - informuje Agnieszka Zielińska, kierownik działu sprzedaży. W planie są również obozy sportowe organizowane w rejonie Jury Krakowsko-Częstochowskiej, gdzie miłośnicy koszykówki, siatkówki, piłki nożnej, tenisa, a nawet biegania znajdą możliwość na aktywne spędzanie czasu. - Nie zabraknie również crossfitu i oczywiście Obozu Wspinaczkowego. Nie zapominamy o miłośnikach rozgrywek. Nasza oferta zawiera bowiem propozycje takie jak obóz paintballowy. Posiadamy również idealną propozycję dla pasjonatów sportów wodnych, czyli obozy żeglarskie. Kolonie żeglarskie dla dzieci to wspaniały pomysł na aktywne i pełne przygód wakacje w gronie rówieśników o takich samych zainteresowaniach. Do dyspozycji mamy tradycyjny Regatowy Obóz Optymistów i Obóz Małych Optymistów, które wciąż cieszą się powodzeniem i zainteresowaniem zarówno wśród dzieci, jak i młodzieży - dodaje Agnieszka Zielińska. W tym roku specjalne obozy dotyczące technik przetrwania, a także rozgrywek ASG zostaną zorganizowane w Drzewinie. Nowością jest natomiast Szkoła Przetrwania i Bushcraftu, która ma częściowo charakter obozu wędrownego. Nie zapomniano również o młodszych dzieciach. Obozy Klubu Urwisa odbywają się w różnych miejscach w Polsce, aby dzieci poznawały najpiękniejsze zakątki Polski: Kaszuby, Jurę Krakowsko-Częstochowską, nadmorskie Chłapowo, Wisłę czy Podhale - Poronin. Programy naszych obozów są przygotowywane niezwykle starannie. Powstają w oparciu o potrzeby rozwojowe naszych dzieci. Wiek 7-12 lat jest etapem, w którym najbardziej atrakcyjne są programy fabularne, dlatego naszym Uczestnikom proponujemy udział w Wakacyjnej Szkole Magii lub w zupełnie nowym Obozie Fanów Gier, Star Wars i Superbohaterów. Nie zabraknie również cieszących się dużą popularnością Obozu Fanów Lego, Obozu bez Smartfonów, Kolonii DIY - Zrób to sam czy też obozów artystycznych: Górska Przygoda z Plastyką oraz Obóz Młodych Mistrzów Kuchni - zdradza Agnieszka Zielińska. Czytaj też: Niemal 200 marzeń do spełnienia. Czekają podopieczni hospicjum Virtuo Centrum MuzyczneW sierpniu szykuje się również letni obóz musicalowy w Stegnie, organizowany przez Virtuo Centrum Muzyczne. Podczas dziewięciu dni kolonii dzieci i młodzież będą miały możliwość realizacji swoich wokalnych i tanecznych pasji na scenie. - Podczas turnusu dzieci podzielone będą na dwie grupy, aby w komfortowym gronie pracować nad scenariuszem do musicalu Shrek i Nasze magiczne Encanto. Obóz odbędzie się w monitorowanym, pięknym, nadmorskim Ośrodku Kolonijno-Wypoczynkowym Syrenka w Stegnie. Ośrodek Syrenka mieści się na skraju sosnowego lasu, około 1 tys. metrów od morza, dokąd dojść można oświetloną alejką spacerową - mówi Anna Bukowska z firmy Virtuo. W programie są zajęcia z choreografii, ćwiczenia wokalne, taneczne, aktorskie, a także praca nad scenariuszem produkcji "Nasze magiczne Encanto" i "Shrek". Wyjazd jest skierowany do dzieci i młodzieży w wieku 9-15 lat. Czytaj też: Kary dla rodziców za brak szczepień? Pięć razy więcej wniosków Jak wakacje to i ruch!Z kolei ze sportowych atrakcji będą mogli skorzystać uczestnicy obozu sprawnościowego organizowanego przez firmę SyposzSki. - Obóz odbędzie się w pięknym Ośrodku Wypoczynkowym Debrzyno, który znajduje się w malowniczym Wdzyckim Parku Krajobrazowym w miejscowości Dębrzyno. Dzieci będą zakwaterowane w czteroosobowych pokojach, znajdujących się przy samym lesie - informuje Szymon Syposz. Pomysłodawcy planują zorganizować spływy kajakowe, gry paintball, terenowe wycieczki rowerowe, jazdę konną i wiele innych atrakcji. Prawdziwą gratką będą zawody też: Lista rzeczy na kolonię nad morzem - co wziąć na kolonię? Sportowych wrażeń nie zabraknie z pewnością również podczas wyjazdów organizowanych przez firmę Sharks Travel. Firma organizuje aktywne lato w Augustowie. Podczas dwóch turnusów dzieci i młodzież będą mogły ćwiczyć i bawić się w różnych sekcjach sportowych, koszykówki, piłki nożnej czy siatkówki. Nie zabraknie również licznych sportów wodnych. ^{Ruiny świątyni Apollina w Delfach z IV w. p.n.e., która zastąpiła wcześniejsze świątynie wybudowane w tym miejscu. Przed wyruszeniem w podróż zwyczajem było, aby najpierw wybrać się do wyroczni Apollina w Delfach i poradzić się co do słuszności inicjatywy kolonizacyjnej i miejsca, które miało stać się zalążkiem przyszłej}

Liczba wyników dla zapytania 'kolonializm w xix wieku': 10000+ Kolonializm w XIX wieku. Testwg Predator1 Klasa 7 Historia Kolonializm w XIX wieku Rysunek z opisamiwg Marcinzybala Klasa 7 Klasa 8 Historia Kolonie - kolonializm w XIX wieku Rysunek z opisamiwg Kataf1 Klasa 7 Historia Kolonializm w XIX wieku Testwg Pawelastwis MAPA Kolonializm w XIX wieku Rysunek z opisamiwg Olap28 Klasa 7 Historia Kolonializm w XIX wieku Rysunek z opisamiwg Patrycjakulka22 Kolonializm w XIX wieku Rysunek z opisamiwg Barbarazmija Kolonializm w XIX wieku Rysunek z opisamiwg Barbarazmija Kolonializm XIX wieku Rysunek z opisamiwg Snowaczyk Klasa 7 Historia "Tajemniczy ogród" kolonializm, życie w XIX wieku Brakujące słowowg Adrianna55 Klasa 4 Klasa 5 Polski 7c Kopia Kolonializm w XIX wieku Rysunek z opisamiwg Alicja214 Kolonializm XIX w. Rysunek z opisamiwg Malkasia Klasa 7 Wojny w XVII wieku Sortowanie według grupwg Olap28 Klasa 6 Historia walki w XVII wieku przywódcy walk w XVI/XVII wieku Połącz w parywg Olap28 Klasa 6 Historia walki w XVII wieku Kolonializm w XIX w. Anagramwg Barbaragbur Przyczyny wojen ze Szwecją w XVII wieku O rety! Krety!wg Olap28 Klasa 6 Historia walki w XVII wieku Przyczyny wojen z Rosją w XVII wieku O rety! Krety!wg Olap28 Klasa 6 Historia walki w XVII wieku POJĘCIA- Rzeczpospolita w XVII wieku Odkryj kartywg Olap28 Klasa 6 Historia walki w XVII wieku Kolonializm w XIX w. Krzyżówkawg Akowalcze2017 Klasa 7 Historia Kolonializm w XIX w Krzyżówkawg Annarkeska Historia Nowe ideologie w XIX wieku Połącz w parywg Maagdaa Klasa 7 Historia Kolonializm w XIX w. Anagramwg Gabrysia3 Klasa 7 Historia Straty terytorialne w skutek wojen w XVII wieku Znajdź paręwg Olap28 Klasa 6 Historia walki w XVII wieku Przyczyny wojen z Turcją w XVII wieku O rety! Krety!wg Olap28 Klasa 6 Historia walki w XVII wieku Stany Zjednoczone w XIX wieku Rysunek z opisamiwg Pbutowski90 Klasa 7 Historia Kolonializm w XIX w. 7A Anagramwg Jksenia Polityka w XIX wieku Połącz w parywg Karolinagoral96 Klasa 7 Historia Sztuka w XIX wieku Testwg Monikajasinska1 Liceum Sztuka Stany Zjednoczone w XIX wieku Rysunek z opisamiwg Alicjalisiecka2 Klasa 7 Historia Ludzie nauki w XIX wieku Połącz w parywg Marcel76 Liceum Historia Sztuka w XIX wieku Testwg Karolinagoral96 Klasa 7 Liceum Historia Stany Zjednoczone w XIX wieku Koło fortunywg Maagdaa Klasa 7 Historia Polskie partie polityczne w XIX wieku Sortowanie według grupwg Iwawozniak Klasa 7 Historia Polski Stany Zjednoczone w XIX wieku Testwg Pawelastwis Postęp techniczny w XIX wieku Znajdź paręwg Alicja214 Klasa 7 Historia Stany Zjednoczone w XIX wieku Testwg Osoba2021 Klasa 7 Historia Klasy społeczne w XIX wieku Połącz w parywg Agnpia96 Klasa 7 Historia Postęp techiczny i kultura w XIX wieku Odkryj kartywg Wojtekmaj Podział USA w XIX wieku (płn -pd) Sortowanie według grupwg Pbutowski90 Klasa 7 Historia Postęp techniczny w XIX wieku. Odkryj kartywg Piotrbryl Stany Zjednoczone w XIX wieku Losowe kartywg Alicjalisiecka2 Klasa 7 Historia Stany Zjednoczone w XIX wieku Rysunek z opisamiwg Awojtowicz1 Nowe ideologie w XIX wieku Znajdź paręwg Alicjalisiecka2 Klasa 7 Historia Stany Zjednoczone w XIX wieku Rysunek z opisamiwg Biuro43 Klasa 6 Historia Polskie partie polityczne w XIX wieku Sortowanie według grupwg Darysveb Polski Ziemie polskie w XIX wieku i zaborcy Rysunek z opisamiwg Karolinagoral96 Klasa 7 Klasa 8 Liceum Technikum Historia Polski ŚWIAT W DRUGIEJ POŁOWIE XIX WIEKU Sortowanie według grupwg Gh160766 Świat w II połowie XIX wieku Odkryj kartywg Kamimarihisteryczka Klasa 7 Historia Świat w II połowie XIX wieku Odkryj kartywg Aloch27 Klasa 7 Historia 7c USA w XIX wieku - Północ, Południe Sortowanie według grupwg Alicja214 odkrycia naukowe i techniczne w XIX wieku, Klasa 7 Testwg Daroszewskimati Klasa 7 Historia Rewolucja przemysłowa w XVIII i XIX wieku Pasujące parywg Thanatos27 Mapa - Stany Zjednoczone w XIX wieku Rysunek z opisamiwg Paulina700 Klasa 7 Historia Władcy elekcyjni Koło fortunywg Olap28 Klasa 6 Historia walki w XVII wieku Świat w drugiej połowie XIX wieku Testwg Kubajas2009 Klasa 7 Historia Austro-Węgry w II połowie XIX wieku Brakujące słowowg Karolinagoral96 Klasa 7 Historia Polskie partie polityczne w XIX wieku Sortowanie według grupwg Jacek3 Polacy w II połowie XIX wieku - rozsypanka Anagramwg Karolinagoral96 Klasa 7 Historia Ideologie społeczno-polityczne w XIX wieku. Testwg Wiktorslowinski Klasa 7 Klasa 8 Gimnazjum Dorośli Liceum Technikum Historia Świat w drugiej połowie XIX wieku Testwg Juliajasi2009 Klasa 7 Historia

Na mapie świata wskazano kolonie hiszpańskie i portugalskie w połowie XX wieku. Kolonia hiszpańska: Gwinea Równikowa, kolonie portugalskie: Gwinea-Bissau, Angola, Mozambik, Timor Wschodni, Makau, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca. Opis: 1. Kolonie hiszpańskie. Początki imperium hiszpańskiego sięgają XV wieku.

Jürgen Osterhammel Historia XIX wieku Przeobrażenie świata, wielką sztuką jest zamknąć historię świata XIX wieku w tysiącu dwustu stronach, ale wyzwaniem jest również sięgnięcie po takiego grubaska, którego gabaryt i waga ciążą nie tylko ze względu na ilość kilogramów (należy czytać książkę opierając ją o coś bądź, w bardziej ekstremalnym podejściu, zafundować ^{Imperium Osmańskie miało swoje kolonie w Indonezji do 19 wieku. *Ukraina jest nadal bo na południe Lwowa w 17,18 lub 19 wieku mieli tereny. R3VIL +1. Poziom 33} Stany Zjednoczone w XIX wieku - Kolonializm XIX w. Kolonie - kolonializm w XIX wieku Rysunek z opisami. Kataf1. Klasa 7 Historia . MAPA Kolonializm w XIX .